Iðnaðarmannahúsið (Iðnó)
Iðnó var reist laust eftir 1894 og var mikið og vandað hús á þeirra tíma mælikvarða. Þetta var lengi fullkomnasta samkomuhúsið í bænum. Þar voru haldnir hljómleikar, dansleikir, stjórnmálafundir og allskonar mannfagnaður, og síðast og ekki sízt leiksýningar. Í vitund Reykvíkinga hefur Iðnó verið fyrst og fremst leikhús og er það enn.
Framan af voru söngskemmtanir haldnar í Iðnó, t. d. í janúar 1897 er þar samsöngur karla- og kvennakórs, sem syngur bak við tjaldið. Fleira var á skemmtiskránni, harmoníumsóló, hornablástur, karlakór og samleikur á 5 horn, 1 flautu, 3 fiðlur og 2 harmoníum. Síðast á skránni er „Lífið í Reykjavík“ en það eru lög eftir ýmsa, samansett af Helga Helgasyni. Þetta hefur verið fjölbreytt skemmtu.
„Músíkfélag Reykjavíkur“ sem gekkst fyrir fjölbreyttum skemmtunum með söng og hljóðfæraleik, hélt þar hljómleika í janúar 1898 og aftur í maí sama ár. Þá lék Boilleau barón á celló, en hann var snillingur á heimsmælikvarða á það hljóðfæri.
Verða nú ekki taldar fleiri söngskemmtanir í Iðnó. Þegar „Báran“ hafði verið reist laust eftir aldamótin, þótti þar sérstaklega góð hljómskilyrði og var það hús úr því lengi mest notað til hlómleikahalds.