Kaflinn um hinn íslenzka tvísöng í þjóðlagasafni Bjarna Þorsteinssonar er merkilegur. Fyrst er vönduð ritgerð (bls.764-775) og síðan prentuð 42 tvísöngslög, þau er mest voru sungin á 19. öldinni. Höfundur lýsir eðli og einkennum tvísöngsins, sem hann hefur miklar mætur á. Um tvísöng hefur áður verið rætt í upphafi þessarar ritgerðarog vísast til þess, sem þar er sagt.